De bijzondere hobby van… Conny Arnouts!

Al op jonge leeftijd voelde Conny Arnouts (59) de kriebel om te gaan schilderen. Ze vindt haar inspiratie in afbeeldingen en foto’s, maar zal die nooit naschilderen.

Fons Van Ginderen

“Op mijn zestiende had ik ineens de behoefte om te gaan schilderen”, vertelt Conny. “Ik begon met planeten, waarschijnlijk gebaseerd op mijn vaders interesse in science fiction. Mijn vader bracht me naar de kunstschilder Fons Van Ginderen. Fons had eerst een atelier in de Heikantvenstraat en later in de Nolsebaan, hij had veel leerlingen, ook uit Nederland.”

Van plakkaatverf naar olieverf

“Mijn eerste schilderij was met plakkaatverf en het onderwerp een koperen vaasje met droogbloemen. Door zoiets te schilderen leer je te kijken naar schaduwen, licht en donker, de lijnen, … Na dat eerste schilderij ben ik overgegaan op olieverf. Tijdens de lessen stonden de schildersezels langs de muren en de na te schilderen voorwerpen op tafels. Je kreeg ook opdrachten, zoals wit op wit op wit. Denk dan bijvoorbeeld aan een witte vaas tegen een wit doek met iets wits ervoor of ernaast. We gingen ook wel met een groep naar de hei om een landschap te schilderen.”

Zeelandschap

“Zo’n zeven jaar heb ik les gehad van Fons, toen trouwde ik en ging deeltijds werken en had daarom minder tijd om te schilderen. Toen ik voltijds ging werken viel het helemaal stil. Tien jaar geleden veranderde ik van werk en had daarna een parttime baan. Omdat ik meer tijd had, kreeg ik de kriebels om weer te gaan schilderen. Mijn eerste schilderij dat ik toen maakte was een zeelandschap, daardoor ben ik erachter gekomen dat ik de zee graag schilder. De zee geeft me een bepaald gevoel van vrijheid en oneindigheid.”

Constante bron van inspiratie

“Op internet vond ik schilderlessen, die ik bestudeerde. Aan de hand daarvan zag ik de onvolkomenheden in mijn eerste zeelandschap, die ik daarna dus kon vermijden. Ik zocht foto’s van zeelandschappen die me inspireerden, maar die ik nooit naschilder. Ik volg mijn eigen ideeën. Olieverf droogt langzaam en omdat ik niet constant schilder, ben ik wel een paar weken met een schilderij bezig. Vanwege het licht schilder ik het liefst in de namiddag. De natuur is een constante bron van inspiratie voor me, net als bomen. Wolken schilder ik ook graag, waarom weet ik niet.”

Acryl

“Omdat mijn man, Jozef Boden, met acryl schildert, wilde ik dat ook proberen. Dat is wennen, want acryl droogt waar je bij staat. Groot voordeel is dat je er een half uur later alweer overheen kunt schilderen. Met acrylverf kun je de opzet maken van een schilderij en er dan met olieverf overheen schilderen, andersom kan dat niet. De basistechnieken die ik bij Fons heb geleerd, gebruik ik nog steeds. Je begint een schilderij met een idee, maar het uiteindelijke resultaat verschilt er dikwijls van.”

Rustgevend

“Schilderen kan euforisch zijn als iets goed lukt, maar lukt het niet, dan is het stresserend. Bijvoorbeeld als je iets niet kan uitbeelden zoals je het wilt. Maar ik geef nooit op, al duurt het weken, het zal worden zoals ik het wil. Ik laat me inspireren door foto’s op internet en Pinterest en vorm daar mijn ideeën naar. Voor schilderen moet je wel geduld hebben en het kan heel rustgevend zijn. Ideaal om je hoofd bij leeg te maken.”

NN

56