De stresserende GOEDE DOELEN BUSINESS!

Vandaag zat er in de brievenbus voor de honderdste maal weer een dikke briefomslag van de goede doelen business.

Sedert ettelijke jaren, na een éénmalige donatie én aan GAIA én aan Greenpeace, worden wij gestalkt door alle mogelijk denkbare goede doelen organisaties. Dit gaat van, uiteraard, GAIA voor alle mogelijke dieren, Greenpeace, de Voet- en Mondkunstenaars, Licht voor de Wereld, Licht en Liefde tot de Vrienden van Zuster Emmanuelle voor de kinderen in Godawari in Nepal eigenlijk veel en veel te veel om ze hier allemaal te vermelden.

Indien het nu enkel om de briefwisseling ging, zou ik daar geen enkel probleem mee hebben. Maar ondertussen zijn wij in het bezit van honderden kleefetiketten met hartjes en kaarsen, honderden notablokjes, honderden prentkaarten van paarden, ganzen, honden, kippen, kuikens en katten én met bijhorende briefomslag en kleefetiketten met daarop alle beestjes. Net zoals de kerstkaarten met briefomslag, honderden balpennen met opschrift, waarvan de uitermate versierde balpen van de Vrienden van Zuster Emmanuelle vanuit Nepal met kop en nek boven de anderen uitsteekt, de jaarlijkse kalenders niet te vergeten en de tientallen zakjes met zaad van peterselie, basilicum tot zonnebloemen. Het verwondert mij bovendien dat de postbode ze überhaupt door de gleuf van de brievenbus krijgt. Dan wil ik in deze nog niet spreken over de telefonische contacten van sommige goede doelen waaronder GAIA. Ik krijg er inderdaad stress van, héél véél stress en een onterecht schuldgevoel.

Nu hebben wij totaal geen probleem om NU en DAN aan eender welke organisatie een donatie te storten alhoewel wij ons sedert vele jaren houden tot het doneren aan Dierenasiel Canina. Een ongesubsidieerd dierenasiel hier bij ons in Essen, dat bijna volledig draaiende wordt gehouden door een vast aantal enthousiaste vrijwilligers met een groot hart voor dieren en 3 sponsors. Maar NU en DAN één donatie erbij zou nog best kunnen ware het ZONDER al dat gestalk. Het verschil tussen de bovenstaande vernoemde ‘goede’ doelenorganisaties en Canina zit hierin, dat Canina de eventuele ontvangen donaties niet spendeert aan kalenders, notablokjes, prentkaarten met bijhorende briefomslag en kleefetiketten, balpennen met opschrift en zakjes met zaad, maar enkel en alleen spenderen aan hun dieren en de huisvesting ervan. Net zoals de bovengenoemde organisaties veel beter hun geld zouden spenderen aan hun beoogde doelen. Buiten het feit dat het geld dat moet betaald worden voor al die prutsen, alle drukwerk, alle opschriften, alle balpennen en alle de zakjes, wat mijn inziens niet min is, kan het NIET worden besteed aan diegenen die het nodig hebben. De blinden, de armen, de dieren en de kinderen en zitten wij opgescheept met dingen en prutsen waar we niets mee kunnen doen, maar waardoor mijn schuiven en kasten uitpuilen. Het feit alleen dat onze brievenbus met de regelmaat van een klok vol zit met al de bovenstaande gadgets, weerhoudt mij ten sterkste om nog aan éénder welke organisatie te doneren, uiteraard behalve Canina.

En dit is maar het topje van de ijsberg.

Een totaal gestresseerde Jeannine.

49