Laatste nieuws:
Rose Marie Timmermans - gedichten - Verdwenen en op slot

Verdwenen en op slot

Vandaag deelt Rose-Marie Timmermans weer een nieuw gedicht met ons, dat ze zelf ook illustreerde.

 

Verdwenen en op slot

Ik weet het zeker nu
de haan van mijn gebuur
heeft wel z’n beste tijd gehad.

Waar is de tijd dat hij kon pronken
met z’n rode hanenkam
en met zijn kleur-palet aan veren.
Zo fier als een pauw in “zijn” domein het kippenhok.

In alle vroegte als eerste
de ochtendstond aanschouwen
en met een luid ge-hanen-kraai
bijeen te roepen al z’n hennen-vrouwen.

De morgenstond, goud in de mond
vrouw-henne moet aan de leg.
Want één ei is geen ei
en wat moet dát moet, een ei in ieders nest.

Zijn glorietijd is nu voorbij.
Scheef hangt nu zijn bleke hanenkam erbij,
zijn veren dof en zonder glans.
Maar ‘t ergst van al, zijn keelgeluid dat wil niet mee.

Een ‘kukeleku’ dat lukt niet meer.
Al doet hij zó zijn best
maar verder dan wat schor geluid
komt er zowaar geen ‘kukeleku’ meer uit.

Géén fiere haan meer in het kippenkot
zijn stemgeluid verloren, verdwenen en op slot.

 
Rose-Marie Timmermans

 

Rose-Marie Timmermans
 
Rose-Marie Timmermans baseert haar pakkende gedichten op dingen die over het leven gaan en hoopt zo mensen een andere kijk op dingen te geven. Vandaag deelt ze weer een gedicht met ons, dat ze ook zelf illustreerde. Klik hier voor haar eerder verschenen gedichten.