Laatste nieuws:
Trots op mijn beroep - Elke Wuyts - (c) Noordernieuws.be - DSC_1351u85

Trots op mijn beroep: Elke Wuyts vertelt!

Van de privésector naar de politie is een behoorlijke overstap. Elke Wuyts (37) maakte die ommezwaai en heeft er nog geen moment spijt van gehad.

Ik zocht en vond een nieuwe uitdaging

“Drie jaar werkte ik in bij een bedrijf op de expeditie zeevaart. Maar na die drie jaar was ik dat ook wel beu, je zat altijd maar binnen achter de pc. Ik ben toen gaan zoeken naar een uitdaging. Een nonkel werkte bij de politie en zijn verhalen maakten me heel enthousiast. Ik besloot dat ik daar ook wilde gaan werken. Je moet dan vier ingangsproeven doen: sportproef, psychologische test, medische keuring en een jurygesprek. Dat was toen nog in Antwerpen. Ik ben ze alle vier vlot doorgekomen, al twijfelde ik even over de sportproef. Uiteindelijk is dat alles meegevallen.”

Leren schieten is spannend en uniek

“Daarna kon ik vrij rap aan de opleiding beginnen die een jaar duurt. De eerste drie maanden was echt aanpassen. Je zit terug in de schoolbanken en het was ondertussen vier jaar geleden dat ik van school was gekomen. Er komt tijdens die opleiding heel veel op je af, ook dingen waar je nog nooit van hebt gehoord. De docenten zijn zelf ook bij de politie. De verhalen die ze vertellen zijn altijd heel interessant en maken je echt enthousiast. Het leren schieten is het spannendste, echt een uniek gebeuren.”

Stage in Borgerhout

“Na je opleiding word je zes maanden ‘afgedeeld’. Dat is een soort kleine stage, terwijl je in functie bent. Mijn stagelocatie was in Borgerhout. Dat was spannend en vooral heel leuk, omdat alles voor de eerste keer en dus nieuw was. Je werd gekoppeld aan een collega die daar al langer in die wijk liep. Je had interventiedienst in diverse shifts en reed rond met een controlefunctie, tot je opgeroepen werd. En dat gebeurde zeer frequent! Na zes maanden ging ik naar Zone Grens, naar Kalmthout Interventie.”

Klantgericht werken

“Dat was een behoorlijke overgang: minder opdrachten, maar wel uitgebreider. Hier wordt namelijk meer geregistreerd, wat het veel klantgerichter maakt. Bij elk strafbaar feit wordt een P.V. (proces verbaal) opgemaakt. Dat klinkt zwaar, maar kan later heel veel rompslomp voorkomen, juist door die registratie van feiten.”

De overstap naar Essen
“Ik heb 5 jaar als Interventie Inspecteur in Kalmthout gewerkt, een geweldige job! Door gezinsuitbreiding ben ik in de wijkwerking gestapt, zodat ik minder shifts hoefde te draaien. Om te beginnen was ik wijkagent en mijn wijken waren Achterbroek en Nieuwmoer. Drie jaar geleden kwam ik dan in Essen werken en heb daar geen moment spijt van gehad. Ik kwam in een vertrouwde en bekende omgeving waar ik de mensen kende, want ik ben hier opgegroeid. Ook al bekijk je die vertrouwde omgeving door je werk met andere ogen.”

Drie jaar geleden kwam ik in Essen werken en heb daar geen moment spijt van gehad!

Wijkwerking

“Tegenwoordig wordt er niet meer gewerkt met vaste wijkagenten en heb je de wijkwerking. Dit heeft meerdere voordelen. Je denkt breder en je werkgebied is veel groter. Je kan als team met elkaar de problemen in de wijken beter opvangen. Soms ook meer uitdiepen en de problemen sneller aanpakken.”

Uitdagend en boeiend, iedere dag opnieuw

“Het is zaak dat je de problemen niet mee naar huis neemt. Omdat we een geweldig team hebben waar je altijd stresszaken kunt ventileren, gebeurt dat ook niet. Het is een uitdagende, boeiende baan en er zijn geen twee dagen hetzelfde.”

Trots op mijn beroep

“Ons team maakt me trots. We zijn een jong en hecht team en kunnen altijd op elkaar rekenen. Ik ben trots als ik mensen heb kunnen helpen, dat ik iets heb kunnen betekenen voor ze en dat mensen je daar later ook over aanspreken. Dat kan soms over heel kleine dingen gaan. Ook ben ik trots dat ik door mijn uniform herkenbaar ben en daardoor direct aanspreekpunt kan zijn!”

NN

Facebook125
Twitter
Follow Me
Tweet