Respect is niet opeisbaar

In de krant stond weer eens een verbazingwekkend artikel. Maar laat ik vooral beginnen te zeggen dat ik niets tegen moslims of hun geloof heb. Hebt u mij iets horen zeggen ten nadele van moslims en hun geloof? Dit om bij voorbaat de twee meter lange tenen van bepaalde groeperingen in onze samenleving te ontwijken, want zo ver zijn we tegenwoordig al.
Er stond: “Maar liefst 48 moslimorganisaties hebben Vlaams minister voor Dierenwelzijn Ben Weyts (N-VA) officieel in gebreke gesteld. Ze eisen dat hij voor 1 september terugkomt op zijn “onwettige beslissing” over onverdoofd slachten”. En: “De moslimorganisaties willen dat Weyts het Offerfeest erkent als een Vlaamse, culturele traditie zodat er een uitzondering mogelijk is op de Europese regels.”

Als het niet zo triest was, had ik dubbel gelegen van het lachen! Lieve moslims, u woont in België, een land waar een huisdier een volwaardig lid van het gezin is. Waar een hond niet haram (vuil) is, een hangbuikzwijntje geliefd, er grote sommen geld uitgegeven wordt aan dierenartsen voor het welzijn van die leden van de familie, gezond eten wordt gekocht en nog veel meer. En in dat land wilt u, lieve moslims, want ik heb nu eenmaal niets tegen moslims (die lange tenen weer, hè) op een barbaarse manier dieren slachten en EIST u dat het verbod erop wordt teruggedraaid. En dat het Offerfeest een Vlaamse, culturele traditie moet worden.
Dat lijkt me toch een uitholling van juist die lieve, Vlaamse tradities. Want waar hebt u, snoezige moslims, onze tradities omhelsd? Viert u Sinterklaas, gaat u met de kinderen paaseieren zoeken met Pasen, viert u carnaval, Allerheiligen, Allerzielen of een ander Vlaams feest? Nee? Tjonge, en wij moeten jullie tradities gretig omhelzen en de onze maken.
Ik hoorde laatst een moslim imam ten stelligste beweren, dat iemand een Gelukkig Kerstfeest wensen nog erger is dan moord. Dat je dat nog niet tegen een alien zou mogen zeggen, ondanks dat die terug gaat naar zijn eigen planeet. En geloof me of niet: Kerstmis is een wereldwijde traditie, die kennelijk niet mag bestaan. Volgens jullie dan. Maar het Offerfeest wordt ons wél opgedrongen!
Tja, en als er dan niet op jullie eisen wordt ingegaan, komen altijd en eeuwig weer de doodsbedreigingen om de hoek zetten. Want jullie EISEN, eisen het ongelooflijk (in onze ogen en dat mag in dit land) wrede slachten. Jullie EISEN respect en als jullie je zin niet krijgen wordt er stampvoetend gedreigd en gescholden.
Welnu, allerliefste, vredelievende moslims: wij, hier in België leren onze kinderen dat ‘nee’ een perfect antwoord is, dat geen verdere uitleg nodig heeft en dat je respect moet verdienen. Dat je respect niet kunt afdwingen, dat dat een tegenovergestelde en dus negatieve werking heeft. Kennelijk zijn jullie, ongetwijfeld zeer sympathieke en liefhebbende, papa en mama daarin in gebreke gebleven. Maar dat geeft niet, want iedere papa en mama hier kan het u vertellen. Een beetje laat misschien, maar beter laat dan nooit. We willen tenslotte toch allemaal fijn en in vrede in België samenwonen? Mooi, dan mag u nu een pruillip trekken en wenen, maar ophouden met eisen en dreigen. Dat hoort toch niet bij een goede moslim? En dat bent u toch ook? Ja? Blij het te horen.

Met lieve groet,

Lieve Wiesda

2