Dit keer geen opruimtips, maar mijn grootste rommelergernis…

Praten over rommelergernissen is dagelijkse kost voor mij. Mijn klanten ergeren zich aan de rommel in huis, aan de zooi en troep van hun huisgenoten. Maar zij ergeren zich voor al het feit dat rommel, ondanks diverse opruimpogingen, steeds meer terug keert. Gelukkig is dit op te lossen door een effectieve opruimstrategie, maar daar wil ik het in dit artikel niet over hebben.

Ik wil het hebben over een rommelergernis waar geen einde aan lijkt te komen. Sorry, ik wil je niet in de put praten met dit artikel. Ik ben normaal gesproken ook echt een opgewekt typje. Klagen, hoort niet absoluut bij mijn persoonlijkheid. Maar deze rommel en troep is echt iets dat mij mateloos irriteert, namelijk zwerfafval.

Ik woon in een schitterende omgeving met veel natuurschoon, weilanden, bossen en stranden. Beter kan eigenlijk niet. Ik wandel dagelijks vele kilometers met mijn hond. Ik geniet van alles dat groeit en bloeit. Maar alle rotzooi en troep die ik tijdens mijn wandelingen tegenkom, daar word ik altijd een beetje boos over.

Weet je waarom ik mij er zo aan erger? Het is namelijk helemaal niet nodig en de gevolgen voor de natuur zijn desastreus. In mijn praktijk zie ik dat rommel in huis door allerlei verschillende redenen kan ontstaan, te veel spullen, gebrek aan tijd en energie om de boel aan kant te houden. Daar heb ik echt alle begrip voor. Maar rommel op straat, in parken, op stranden, in de berm langs de weg. Ik kan er gewoon niet bij met mijn verstand.

Maar zoals ik al schreef, ik ben geen klager. Dus om de zoveel tijd ik neem tijdens het uitlaten van mijn hond een tasje mee en ruim ik alles wat ik onderweg tegen kom op. Tijdens mijn laatste wandeling met de hond, heb ik 3,1 kilo zwerfvuil opgehaald. Ik ben zo benieuwd of meer mensen dit doen? Stiekem hoop ik dat je na het lezen van dit artikel ook af en toe iets opruimt dat je buiten ziet liggen op straat. Samen kunnen wij onze woonomgeving een stukje mooier maken!

Monique Holleman

31