Laatste nieuws:
Sofie Broos - Hobby wol spinnen HDB_0859 85

De bijzondere hobby van… Sofie Broos

Truien worden gemaakt van wol. Wol komt van het schaap, maar daar kan natuurlijk niet mee gebreid worden. Sofie Broos (36) wilde altijd al zelf haar wol spinnen en specialiseerde zich erin.

Gebreide sokken

Al toen ze een klein meisje was begon Sofie met breien. “Ik ben op Essen-Hoek geboren’, vertelt Sofie. “Mijn moeder kwam van een boerderij en mijn grootouders woonden daar nog steeds. Er was daar altijd veel te zien en te beleven en daarom waren we daar als gezin veel te vinden. Als mijn grootmoeder niet met de dieren bezig was, breide ze. Daar kon ik uren bij zitten. Ik heb haar altijd alleen maar grijze sokken zien breien, nooit iets anders. Mijn grootmoeder is in 1994 overleden, maar haar gebreide sokken gebruiken we nog steeds.”

Breimicrobe
“Ze breide heel snel en zonder tekening, in alle schoenmaten. Ze deed die sokken dan om je vuist en als dat goed zat, dan pasten ze. Ik was toen te klein om te vragen hoe dat kon. Door haar heb ik de breimicrobe gekregen, net als mijn moeder trouwens. Toen ik vijf of zes jaar was, breide ik mijn eerste sjaaltje van een restje groene wol. Die was voor mijn pop. Het zag er niet uit, maar ik was er wel erg trots op. Ik had ook zelf de steken opgezet, met uitleg van mijn moeder en grootmoeder, maar ik moest het zelf doen. Net als steken oprapen. Ik maakte nog meer sjaals en in het vierde schooljaar kregen we breien en die sjaal moest echt goed zijn. In het vijfde leerden we haken, ook wel leuk, maar breien ligt me beter. Ik heb toen een paaskuiken gehaakt.”

“Toen ik vijf was breide ik van groene wol mijn eerste sjaaltje, die was voor mijn pop.

Mijn eerste, echte kledingstuk

“In mijn pubertijd lag het breien stil, want ik had andere interesses. Maar rond mijn twintigste ben ik terug begonnen. Mijn moeder had mijn breitas nog, een rode, met de priemen (breinaalden) er nog in. Ik ben weer sjaals gaan maken, dat is leuk en je hoeft er niet bij na te denken. Het eerste echte kledingstuk was een kabeltrui voor mijn man. Daar heb ik echt op gezweten, omdat het zo moeilijk was. Ik heb mezelf dat uit een boek aangeleerd en dat was niet zo simpel. Uiteindelijk heeft mijn man hem maar een keer gedragen, want hij vond hem iets te groot.”

Cursus wol spinnen

“De volgende kledingstukken waren sokken, dekentjes, mutsen, … Maar ik heb altijd mijn eigen wol willen spinnen. Het idee om iets te maken, direct vanaf een schaap tot een afgewerkt product. Schapen scheren doe ik niet, dat is voor een vakman. Mijn man gaf me een cursus wol spinnen cadeau. We kwamen terug van zee en hij nam een andere route dan normaal. We kwamen terecht in Hulst bij een wolboerderij, waar cursussen wol spinnen werden gegeven. Die mevrouw wist natuurlijk dat we kwamen, dat had mijn man geregeld, en ze zei: ‘Ga maar eerst achter het spinnewiel zitten, doe uw schoenen uit en trap maar eens.’”

Het spinnen zit in me
“Je moet trappen, altijd in dezelfde snelheid en tegelijk met je handen bezig zijn. Met je linkerhand mag je de wol niet te hard knijpen, want dan kan die vervilten. Ik dacht: ‘Dag droom van zelf wol spinnen, dit komt nooit goed. Dit gaat me nooit lukken.’ Maar die mevrouw zei: ‘Het komt wel goed.’ We hebben toen afspraken gemaakt om lessen te gaan volgen. Na de eerste les dacht ik ‘Wauw, dit is het!’ Ik kreeg een spinnewiel mee naar huis om huiswerk te maken. Het was zo bijzonder om van losse vacht een draad te maken! Ik heb maar drie lessen gehad, meer was niet nodig. Het spinnen zat gewoon in me. Mijn man gaf me een spinnewiel en dat was het begin van mijn grote hobby, mijn passie.”

“Dag droom van zelf wol spinnen, dit gaat me nooit lukken. Maar ze zei: ‘Het komt wel goed’…

Sofie Broos - Hobby wolspinnen - HDB_0835

Alpaca- en schapenwol

“Mijn oom woont op een boerderij en van hem krijg ik de afgeschoren vachten van zijn schapen. Soms zie ik op facebook dat mensen alpacawol hebben waar ze niets mee doen, die ga ik dan halen. Alpacawol is zachter en gladder, net als ons haar. Schapenwol is stugger en vettiger en heeft een soort minuscule weerhaakjes, dat draait gemakkelijk in elkaar bij het spinnen. Alpacawol spinnen vereist een andere techniek. Die wol is vrij proper en is in hoofdzaak stoffig of zanderig. Schapenvacht is vuiler, daar zit van alles in, zelfs beestjes. Die vacht spreid ik uit, want die is nog in de vorm van het schaap. Het middenstuk, dus de rug en buik, is het beste. Ik spoel de wol diverse malen in een grote bak uit met regenwater. Mijn man maakte een rooster van kippengaas waar ik het, uit de zon, op laat drogen. In de zon wordt zo’n vacht namelijk hard. Afhankelijk van wat ik er mee ga doen, kleur ik het. Dan ga ik het kaarden. Bij kaarden trek je de wol langs een soort kam, zodat alle draadjes in dezelfde richting liggen en met het eindresultaat kun je spinnen. Dat heb ik lang met de hand gedaan, tegenwoordig doe ik dat met een kaardemolen.”

101 Sofie Broos - Hobby wolspinnen - (c)Noordernieuws.be - HDB_0831

Kleuren met natuurproducten

“Bij alpacawol is kaarden niet nodig, die haartjes liggen al mooi naast elkaar. Als ik de wol kleur, doe ik dat natuurlijk niet met chemische producten. Ik behandel de wol voor met aluin en kleuren doe ik met, onder andere, eikels (beige/bruin), boerenwormkruid (geel), vlierbessen (grijs), meekrap (rood), … Als ik ga spinnen, draait de gesponnen wol om een bobijn, een soort klos. Als ik twee volle bobijnen heb spin ik de twee draden bij elkaar (twijnen) en zo krijg je de benodigde dikkere draad. Van al dat spinnen word je helemaal rustig. Je ontspant, maar bent toch ook bezig, want je draad moet overal even dik zijn. Ik sta er zelfs vroeger voor op en in de zomer spin ik buiten, in de heerlijke stilte.”

104 Sofie Broos - Hobby wolspinnen - (c)Noordernieuws.be - HDB_0834

Terug naar de basis

“Je krijgt een duurzaam product dat je zelf hebt gemaakt. Bij veel mensen groeit de behoefte om terug naar de basis te gaan, zoals je eigen producten maken of groente kweken. Daarom wordt de vraag naar en behoefte aan biologische producten ook steeds groter.”

Een wereld op zich

“Spinnen is een wereld op zich, in Nederland meer dan hier. Het idee dat je een schaap in de wei ziet en je van de vacht wat maakt. Iemand zei een keer tegen me: ‘Als jij een schaap ziet, zie je een vest of een trui. Geen schaap.’”

Bezoek de website van Sofie: SimplySODesign

NN

Hebt u ook zo’n bijzondere hobby waar u graag eens over wilt vertellen? Neem dan contact met ons op via de contactpagina en we nemen u graag een interview af. Het is niet noodzakelijk dat u in Essen of omgeving woont.

Facebook142
Twitter
Follow Me
Tweet