De bijzondere hobby van… Marja Van Campen

Dat de twee grootste passies van Marja Van Campen (69) beeldhouwen en tuinieren zijn, is goed te zien aan alle stenen en struik sculpturen in haar prachtige tuin.

“Ik heb altijd graag getuinierd”, vertelt Marja, “maar daardoor kwam ik heel weinig onder de mensen. Daarom ben ik gaan pottendraaien. Het contactgevoel met de klei beviel me goed, maar toen ik de groep met steenkappen bezig zag, was ik daar onmiddellijk weg van.”

Om zich hier verder in te bekwamen, begon Marja in 1997 aan de kunstacademie in Brasschaat, het Sint-Michielscollege. “Ik begon daar met algemeen beeldhouwen (afgieten, met klei werken). In steen werken, dus kappen, leerde ik bij Annie Andriessen op de Kalmthoutse Hoek.”

Voor je sculptuur, maak je eerst een voorbeeld in klei, dat je vergroot naar je steen. “De technieken leer je in de les, dat is niet zo moeilijk. Maar je moet de vormgeving te pakken zien te krijgen, voornamelijk door te kijken. Dat leer je met vallen en opstaan.”

Marja’s eerste beeld was een organische vorm, iets dat in de natuur voorkomt, zoals een stronk of een schelp. Dat zijn onderwerpen waar je in het begin goed zicht op hebt.
“Van een menselijke figuur moet je weten hoe het lichaam in elkaar zit en hoe de verhoudingen zijn. Dat gaat niet zomaar, dat kost tijd.”

In het begin kapte Marja met de hand, maar ging op een gegeven moment over op de pneumatische hamer, omdat dat beter is voor de handen. Blijf je met de hand kappen, dan krijg je op lange duur stijve vingers.

Een beeld van bijvoorbeeld 1.20 m bij 30 cm kan makkelijk tweehonderd kilo wegen. Bij exposities op diverse locaties, waren dan een broer en een buurman altijd bereid de beelden ter plekke te brengen. De meeste beelden zijn van arduin gemaakt, omdat die tegen weer en wind kunnen.

“Mijn favoriete steensoort is opaal. Deze groene steen is vrij zacht, dus dat kapt plezant. Maar die kun je dus niet buiten plaatsen: dan verweert het en gaat de glans er af. Door de jaren heen heb ik zo’n honderd beelden gemaakt. Het is een geweldige ervaring de vorm uit het steen te halen en je creatie te zien groeien!”

Jammer genoeg doet Marja vandaag de dag niet meer aan beeldhouwen.
“Ik had twee gebouwtjes waar ik kapte, die waren oud maar in goede staat. Ze waren compleet ingericht, inclusief verwarming. De gemeente heeft over de schutting foto’s van de gebouwtjes gemaakt en er werd besloten dat ze weg moesten: te oud, zeiden ze en ze vonden het verkrotting. Niemand had er last van en ze stonden in mijn tuin achter de schutting. Hierdoor was ik mijn beeldhouwplek kwijt. Door het moeten afbreken van de schuurtjes, is ook mijn goesting voor beeldhouwen afgebroken.”

De plek waar Marja met klei werkt is niet geschikt voor beeldhouwen. Daar maakt ze kleine beeldjes, die als voorbeeld dienen als vriendinnen willen komen kleien.

Struiken vormgeven is ook een beetje beeldhouwen
De tuin staat vol groenblijvende struiken, die in allerlei vormen zijn geknipt. “Dat is ook een beetje beeldhouwen. In de maand juni knip ik alle dagen en in september nog eens.“

“Dat knippen doe ik nu 22 jaar, eerder dan het beeldhouwen, daarom kwam ik toen maar weinig onder de mensen. Het is heel leuk om te doen, maar ook zeer slecht voor je rug. De vormen komen uit mezelf, ik kan daar echt mijn gevoelens in kwijt. Als ik een nieuwe plant koop, verplaats ik die keer op keer tot die op de echt juiste plek staat.”
“Ik ben blij dat ik het beeldhouwen heb leren kennen. Het staat haaks op de harde zakenwereld waar ik eerst in werkte. En ook blij dat ik hierdoor veel mensen heb leren kennen!”

Hebt u ook zo’n bijzondere hobby waar u graag over vertelt of kent u iemand? Neem dan contact met ons op via de contactpagina. Wij nemen u graag een interview af!

LW

Klik op de foto’s om een vergroting te zien en door te bladeren met de pijltoetsen of de muis. Druk ESC om af te sluiten.
Neem contact met ons op als u een foto wilt gebruiken of laten afdrukken.

12►

118