De dood van een soldaat

Droge lippen, zwetend lichaam, ijle adem,
hijgend gevlucht diep in het bos.
Een donkere jagende gestalte schoot een kogel.
De jonge soldaat voelde een stekende pijn,
een hatelijke pijn, een pijn van haat.
Hij prevelde nog een lieve mijmering.
Schat, ik heb je lief.
Ik wil je nog eens kussen voor ik crepeer.
Hij schokte nog een keer.
Dan lag zijn hand zachtjes en stil in het mos.