Noordernieuws.be Nieuwsmagazine van de Noorderkempen
Het gebruik van de stropdas is al heel oud, al waren het in de tijd van de Romeinen geen dassen zoals we die nu kennen. De senatoren in het oude Rome droegen een zogeheten Fascalia. Die diende om hun stembanden warm te houden tijdens een politiek betoog in de grote Senaatszaal. Want een microfoon was natuurlijk niet aanwezig. Dit vroeg echter veel van de stembanden. Omdat de senatoren deze ‘dassen’ droegen, werd het een symbool van status en macht. Vandaag de dag zien we dat stropdassen vooral bij officiële gelegenheden gedragen worden en door mannen op hogere functies.
Bedrijven geven vaak dassen als relatiegeschenk, voorzien van logo en/of bedrijfsnaam.
Gerard Rovers (70) kreeg er ook eens eentje als relatiegeschenk op zijn werk. Een stagiair die de stropdas zag zei: “Dat is leuk om te verzamelen.” Dat was het startschot voor Gerard om dat ook daadwerkelijk te gaan doen. Vervolgens ging Gerard op zoek op rommelmarkten en op Marktplaats. Ondertussen heeft hij er 18.640, waaronder vierhonderd Philipsdassen. Voor alle dassen geldt: er moet een logo op staan, hetzij aan de voorkant of aan de achterkant.
“In een krant zag ik een artikel over een café dat ieder jaar een bepaald thema had. Dat jaar was dat stropdassen. Ik heb ze gebeld en kon langskomen. Die stropdassen hingen overal! Ze hebben me er tachtig meegegeven, wat natuurlijk geweldig was.” vertelt Gerard, “Via Marktplaats kwam ik in contact met de eigenaar van een café in Zeist (NL). Daar hingen wielen van wielrenfietsen met aan alle spaken dassen. Eén van die wielen was gedoneerd door Erik Breukink, de bekende ploegleider van wielerploeg Rabobank. Dat wiel heb ik niet meer, maar de dassen wel: dat waren er meer dan duizend!”
Van de Philipsdassen heeft Gerard er vierhonderd en is daarmee grootste verzameling Philipsdassen van Nederland.
“Ik zit bij een dassenverzamelclub en één van de leden kwam op een gegeven moment niet meer. Ik heb toen contact met hem opgenomen en we konden meteen goed met elkaar opschieten. Hij verzamelde Philipsdassen en heeft me er een stel gegeven. Helaas overleed hij, ik heb toen heel zijn verzameling gekregen.”
Philips had op diverse locaties fabrieken, die allemaal dassen lieten maken als relatiegeschenk. Dus de ene bracht een das uit met een afbeeldinkje van tl-lampen, de andere met het afbeeldinkje van een nieuw artikel. Omdat daar nooit onderling overleg over was, weet ook Philips niet hoeveel dassen er eigenlijk gemaakt zijn.
“Je hebt stropdassen in allerlei vormen en maten. De oudste die ik heb is uit de vijftiger jaren, maar ik heb ook houten stropdassen of met een haakje voor mensen van de beveiliging of onderhoudsmonteurs. Als de das dan wordt gegrepen door een agressief persoon of een machine, schiet die los. Wat denk je van een das met een rits, dan haal je niet de strop uit elkaar maar zet je hem vast met een rits.”
Naast Philips heeft Gerard ook een grote verzameling bierstropdassen en ook van sportverenigingen. Natuurlijk ontkomt hij er niet aan dat hij dubbele exemplaren ontvangt, maar daar heeft hij een heel creatieve oplossing voor gevonden.
Van de dubbele bierdassen maakte hij een jas, die hij altijd met carnaval draagt, naar een bierfeest of naar een ruilbeurs van de B.A.V (Bier Artikel Verzamelaars). Van de dubbele Philipsdassen maakte hij een bodywarmer.
“Ik kwam op dit idee nadat iemand me vertelde over een mevrouw die een rokje van de diverse dassen had gemaakt. Ik kon eerst geen patroon vinden en heb toen een patroon van een soort colbert nagetekend en die jas gemaakt. Daar deed ik ongeveer vier weken over.”
“Via Marktplaats leerde ik nog een verzamelaar kennen toen we op dezelfde dassen boden. Die was lid van de landelijke vereniging, wat ik toen ook ben geworden. We komen twee keer per jaar samen, iedere keer op een andere locatie. Ik ben nu alweer twintig jaar lid.”
In een Excelbestand houdt Gerard precies bij welke dassen hij heeft en iedere das wordt van een sticker voorzien met een uniek nummer. “Zo kan ik bij tentoonstellingen precies zien welke das waar hoort te liggen en bij welke serie.”
“Ik vind het erg leuk om op ruilmiddagen mensen te ontmoeten, ze hoeven niet dezelfde interesse te hebben. Soms kun je ook heel aparte dingen meemaken als je op zoek bent naar nieuwe dassen. Ik zag een keer dat iemand tienduizend dassen te koop aanbood en heb er een bod op gedaan. Er kwam geen hoger bod, dus uiteindelijk heb ik die meneer opgebeld. Hij zei dat ik ze kon komen halen want hij moest er vanaf. Hij woonde in Zwijndrecht (NL) en ik heb zes keer moeten rijden, iedere keer met een volle bak voor ik ze over had gebracht. Dat was in 2008, ik ben ze nog aan het uitzoeken!”
LW
Hebt u ook zo’n bijzondere hobby waar u graag over vertelt of kent u iemand? Neem dan contact op via onze contactpagina. U hoeft niet in Essen te wonen. Wij nemen u graag een interview af!
5
