Tinne Van Loon - (c) Noordernieuws.be 2025 - HDB_3047u85

Trots op mijn beroep: Tinne Van Loon vertelt!

14 uur geleden Essen, Nieuws, Trots op mijn beroep

Soms is de aanleg voor een bepaalde beroepsrichting gewoon vanaf de geboorte aanwezig. Tinne Van Loon (44) is vanaf kleins af aan bekend met de medische wereld. Een vader en broer als dierenarts en zussen die laborante en apothekers-assistente zijn. Maar ook de apothekerswereld is onderheving aan veranderingen.

Apotheker-titularis

“Ik studeerde aan het Sint-Jozeph Instituut in Essen,” vertelt Tinne, “met een voorkeur voor wiskunde en wetenschappen. Een voorkeur die we thuis allemaal delen. Maar pas in het laatste jaar wist ik dat ik apotheker wilde worden. De officiële titel is apotheker-titularis. Het is een beroep dat direct gerelateerd is aan mensen en daarom mijn interesse heeft.”

Klantcontacten

“Ik studeerde farmacie aan de universiteit in Leuven. Deze studie duurt 5 jaar. Vanaf het vierde jaar kan je je specialiseren. In het vijfde jaar deed ik een stage van zes maanden in Mariaburg. Dat was echt heel leuk, vooral vanwege het contact met de mensen. Tijdens onze studie hadden we wel trainingen op gebied van gesprekken met cliënten, maar niet echt veel. Chemie en dat soort vakken was gewoon de hoofdmoot. Als je dan ineens veel klantcontacten hebt, is dat heel verrassend en heel leuk. Twee vriendinnen die bio-farmacie wilden gaan studeren, deden ook hun stage in een apotheek. Zij hebben toen voor dit vak gekozen, gewoon vanwege het contact met de klanten.”

“Mijn vriendinnen hebben ook voor dit vak gekozen, gewoon vanwege het contact met de klanten.”

Meerdere jobaanbiedingen

“Het was een zware studie, waar ik hard voor heb gewerkt en alles goed voor heb moeten organiseren. In 2003 ben ik afgestudeerd en kreeg meteen 2 jobaanbiedingen, in Essen en in Kalmthout. Mijn keus viel op Kalmthout, waar ik 10 maanden heb gewerkt tot er weer een jobaanbieding voor Essen kwam. Ik zou daar meteen als eindverantwoordelijke beginnen, een uitdaging die ik graag aan wilde gaan!”

Spannende eerste wachtdienst

“Natuurlijk werd ik ingewerkt en wegwijs gemaakt door de vertrekkende apothekeres. De eerste week alleen had ik al meteen wachtdienst. Dat was echt heel spannend, maar het gaf geen enkel probleem. Zouden die er wel zijn geweest, dan had ik altijd terug kunnen vallen op de vorige apothekeres, de arts van wacht of collega’s. Tijdens de wacht moet de apotheker-titularis altijd aanwezig zijn, maar bij drukte overdag of op zaterdag kan er altijd een assistent(e) bijspringen.”

Gratis diensten

“We krijgen tegenwoordig een opleiding om te mogen vaccineren, dit om de huisartsen te ondersteunen. Denk dan aan de griep- en covidvaccinaties. Daar hebben we er vorig jaar in totaal een 700-tal van gezet. We stellen tevens een medicatieschema samen voor mensen met chronische geneesmiddelen, die dus voor altijd dagelijks gebruikt moeten worden. Dit schema vertelt wanneer en hoeveel ze van een medicijn moeten gebruiken alsook waarvoor het dient. Dit is heel handig bij bijvoorbeeld een ziekenhuisopname. Daarnaast werken we samen met de patiënten om slaapmedicatie af te bouwen.”

Het beroep evolueert

“De informatie betreffende bijwerkingen worden automatisch iedere paar weken bijgewerkt, om zo alle risico’s uit te sluiten. Het is daarom heel belangrijk dat medicijnen niet zomaar in de vrije verkoop komen. Bij de apotheek krijg je bijbehorend advies, omdat je makkelijk misschien teveel gebruikt of dat een medicijn juist schadelijk is voor je gezondheid. Er komen veel nieuwe medicijnen op de markt en regelgevingen voor wat betreft terugbetalingen.

“Bijscholen is verplicht om je titel te kunnen behouden”

Bijscholen is dan ook noodzakelijk en zelfs verplicht! Je moet in 3 jaar tijd een bepaald aantal punten halen, om je titel te behouden, want het beroep evolueert. Vroeger maakte de apotheek de medicijnen zelf, terwijl die nu van de fabriek komen. Er is ook meer patiëntenbegeleiding door middel van gesprekken bij bepaalde aandoeningen. Daarnaast zijn papieren voorschriften tegenwoordig uitzonderingen. We zoeken samen met de patiënten naar problemen en verbetermogelijkheden, vanzelfsprekend in samenspraak met de arts, als bijvoorbeeld een medicatie eigenlijk fysiek niet geschikt is voor iemand en zoeken zo naar andere mogelijkheden”

Het wordt alleen maar leuker

“Hoe langer je dit beroep uitoefent, hoe leuker het wordt. Je kennis wordt steeds breder, je kent je patiënten en weet wat ze hebben meegemaakt op medisch vlak. Je bouwt echt een band met die mensen op. Ze vragen bij een bepaalde diagnose vaak je mening, maar daar ben ik echt heel voorzichtig mee! Dat is aan de behandeld arts, daar mag of kan ik me echt niet mee bemoeien. Op eigen initiatief houden we GGG-gesprekken (goed gebruik geneesmiddelen) met bijvoorbeeld nieuwe astmapatiënten, die de medicijnen voor het eerst gaan gebruiken en adviseren een gesprek met COPD patiënten. Daarnaast boksen we op tegen online apotheken. Daar wordt geen goed, persoonlijk advies gegeven en bepaalde medicatie is niet voor iedereen geschikt.”

Trots op mijn beroep

“Ik ben er trots op dat ik, ongeacht de leeftijd van een patiënt, iets kan betekenen bij medische problemen, groot of klein. Iedereen heeft de apotheker wel eens nodig en je bouwt een hechte band op met chronische patiënten. Je bent zorgverstrekker dichtbij de mensen, de afstand is kort en je bent toegankelijk. Ik ben er trots op als mensen met een probleem bij me komen en met een oplossing naar huis gaan. Het is een job binnen 4 muren, maar iedere dag is weer anders, want iedere dag lopen er andere mensen binnen. Je hebt op een bepaalde manier zelfs een sociale functie!”