Trots op mijn beroep. Judith van Gink vertelt!

Toen Judith van Gink (39) vijftien, zestien jaar oud was, wist ze al dat ze mensen wilde helpen. Ze ging op zoek en twijfelde tussen kleuteronderwijs en werken met mensen met een mentale beperking, want beide beroepen hadden haar interesse. Tegenwoordig werkt ze als begeleidster bij De Vlotter, het dagcentrum in Essen voor mensen met een verstandelijke beperking.

Volwassenenonderwijs

“Uiteindelijk koos ik voor werken met mensen met een mentale beperking, vanwege mijn voorliefde om met volwassenen te werken”, vertelt Judith. “Ik heb volwassenenonderwijs gevolgd, met één dag naar school en vier dagen stage per week in het werkveld. Mijn eerste stagejaar was bij kinderen van kansarme gezinnen. Daarna ben ik overgestapt naar stage bij volwassenen met een mentale beperking en na een half jaar was ik verkocht. Mijn laatste stagejaar was bij dagcentrum De Oever in Gooreind (Wuustwezel), dat intussen bij Monnikenheide-Spectrum hoort.”

Samenwerking

“Na mijn studie heb ik vijf jaar in diverse shifts bij De Kade in Heide gewerkt, maar dat werd fysiek te zwaar. Ik ging werken bij De Dijk in Gooreind, een huis voor zeven mensen met een verstandelijke beperking, dat ook onder Monnikenheide-Spectrum valt, waar ik met name nachtshifts deed. Dat was namelijk makkelijk te combineren met mijn gezin. Bij De Dijk werd al heel erg ingezet op het inclusieve en dat was precies wat me aansprak. Wat belangrijk voor mij is, is dat je een samenwerking aangaat die voor beide partijen een meerwaarde is.”

Inclusief werken

“Bij een reorganisatie kon je aangeven wat je graag wilde doen. We hadden informatie gekregen wat de opties waren en mijn keus viel op De Vlotter die opgestart zou worden, omdat inclusief werken een fijn gegeven is. Dan ga je samenwerkingen aan met lokale diensten en ondernemers. Je laat de mensen zoveel mogelijk meedraaien in de maatschappij, volgens hun mogelijkheden en interesses. Denk dan aan boekjes plakken in het Dienstencentrum, appels tellen in de school, flyers aftellen voor de gemeente, rails maken in de fabriek, … Je benut de talenten van de mensen, zodat je die verder ziet groeien. Daarvoor zijn we bij heel wat bedrijven in Essen langsgegaan en kregen veel respons.”

Opening De Vlotter

“De Vlotter is een dagondersteuning en niet een woonondersteuning. De cliënten die bij ons komen, wonen bij familie of zelfstandig met externe hulp. We zijn gaan kijken naar wat we de mensen wilden aanbieden en hoe. In februari zijn we hier naar toe verhuisd en tijdens de Paasmarkt dat jaar was de feestelijke opening. Diverse cliënten van De Oever zijn ook naar hier gekomen, meestal omdat het meer in de buurt van hun woonplaats. De leeftijden van onze cliënten zijn heel divers, de jongste is 22, de oudste 76. Iedereen heeft een eigen dagplanning binnen de mate van hun mogelijkheden, het huis en het personeel. Je merkt op diverse manieren, verbaal en non-verbaal, dat ze het hier naar hun zin hebben. Dat maakt ook dat je meer inzicht krijgt in wat ze graag doen en dat kan je dan verder uitbouwen.”

Dagactiviteiten

“Omdat de Vlotter een dagondersteuning is, zijn de bezigheden een beetje anders dan bij een woonondersteuning. Wij bieden onze cliënten vooral dagactiviteiten aan, zoals een creatief atelier waar we bijvoorbeeld kaartjes of VVV mapjes maken. We sorteren en kraken walnoten, die dan worden geperst om er notenolie van te maken. We wandelen met de cliënten, gaan zwemmen, fietsen, dansen, zitdansen, … We hebben een houtatelier en een naaiatelier.”

Onmisbare vrijwilligers

“We hebben veel cliënten die op diverse plekken werkzaam zijn, zoals de bibliotheek, op school, in de wereldwinkel, de Torteltuin en WZC Sint-Michaël. En we zouden onze goede werking niet kunnen doen zonder onze gouden vrijwilligers, die zijn echt onmisbaar. Mogelijk geïnteresseerde vrijwilligers voor de diverse activiteiten zijn altijd welkom! Ook dit jaar staan we met een kraampje op de Paasmarkt, met allemaal spulletjes die door onze cliënten gemaakt zijn. We hebben dan een terras achter De Vlotter, waar je terecht kan om iets lekkers te eten en drinken.”

Trots op mijn beroep

“Ik ben trots op mijn beroep, omdat we de mensen kunnen laten groeien en een zinvolle dagbesteding geven. Dat we hun eigenwaarde kunnen laten groeien. Trots dat we zulke unieke mensen mogen begeleiden.”

NN

169