De Hobby van Maurice Peeters - Ajax - (c) Noordernieuws.be - img003-u90

De bijzondere hobby van… Maurice Peeters

Als je hobby voetbal is, dan vindt iedereen dat heel gewoon. Is een buitenlandse club je favoriet, dan kijkt ook niemand daarvan op. Word je aanspreekpunt voor een buitenlands elftal, dan is dat best heel apart.

Mijn eerste Ajax wedstrijd

“Toen ik nog in Essen woonde fietste ik bij Willebrord Vooruit in Sint Willebrord. Er waren in die tijd nog geen jeugdwedstrijden in België, vandaar dat ik daar lid van was. Ik werd door een paar mensen uit die vereniging gevraagd om mee te gaan naar een voetbalwedstrijd: Ajax – AZ67 (Alkmaar Zaanstad ‘67). Voor die tijd had ik nooit iets van Ajax gezien. Soms zag ik wel zijdelings iets van een voetbalwedstrijd op tv als mijn vader zat te kijken, maar verder interesseerde het me niet. Ik ging liever fietsen.”

Supersfeer

“Die eerste wedstrijd zal me altijd bijblijven. Ik vond de sfeer in het stadion geweldig en het voetbalspel maakte indruk. Je beleeft het ook heel intens in zo’n stadion: de sfeer, de supporters, alles. Die wedstrijd eindigde 8 – 1 voor Ajax. Ik was meteen verkocht! Het zat in mijn geheugen gegrift en is er nooit meer uitgegaan. Op Nederland 3 bleef ik de wedstrijden van Ajax volgen en ook op de radio.”

Twee keer per jaar naar Amsterdam

“Een jaar later ging ik met dezelfde mensen van de fietsclub weer naar een paar wedstrijden van Ajax. Toen ik net getrouwd was, ben ik met mijn vrouw ook naar een wedstrijd geweest, maar zij geeft er totaal niet om. Ik reed 2 keer per jaar naar Amsterdam voor competitiewedstrijden en Europese wedstrijden, maar daar bleef het toe beperkt. Ik had wel vaker willen gaan, maar mijn werk liet dat niet toe. Dat vond ik best jammer achteraf bekeken, helemaal gezien de successen die ze hebben gehad.”

Toenemende agressie

“Ik was lid van de F-side groep. Binnen de grote supportersgroep heb je onderlinge groepen, zoals de F-side, Vak K (familievak, ouders met kinderen), Vak Noord en zo nog een paar. De sfeer in de F-side trok me toen het meest. In mei 1992 werd de nieuwe supportersvereniging opgericht waar ik meteen lid van ben geworden. Ik had door de tijd heen wat afstand genomen van de F-side vanwege de rellen die door die leden werden veroorzaakt. Zoals in 1989, toen een Nederlandse supporter een staaf op het veld gooide bij de wedstrijd Ajax – Austria Wien. De Oostenrijkse keep werd door die staaf in zijn rug getroffen. Ajax mocht naar aanleiding van dit incident een jaar geen Europese wedstrijden spelen en daarna een jaar alleen wedstrijden op minimaal 200 kilometer van Amsterdam.”

Stadionverbod

“Dit soort agressie is met de nieuwe Arena en supportersvereniging een stuk minder geworden, al is het nog niet geheel weg. 2 jaar geleden, bij de wedstrijd Ajax – Feijenoord werd er van bovenaf vuurwerk in ons vak gegooid door onder andere Ajax supporters. Die hebben een stadionverbod gekregen. Net als de supporters die een grote plastic pop hadden opgehangen aan de balustrade met een touw rond de nek en op de rug stond: Vermeer 1. Dat sloeg op oud-doelman Kenneth Vermeer die naar Feijenoord was getransfereerd. Die supporters kregen ook een stadionverbod.”

Wilco Jongenelis

“Nadat de nieuwe supportersvereniging was opgericht, had ik contact met de regiovertegenwoordiger van de SVA (Supportersvereniging Ajax) in Roosendaal, Wilco Jongenelis, om samen naar wedstrijden te kunnen gaan. Na overleg met mij, sprak Wilco met het bestuur in Amsterdam om, in verband met de nationalisering, België er mee in te betrekken. Dat hield in dat ik aanspreekpunt werd voor Belgische supporters. Toen de nieuwe supportersvereniging werd opgericht, waren er 120 Belgische leden, dat zijn er nu 300.”

Opgelegde taken

“Als aanspreekpunt had je diverse opgelegde taken, zoals een kinderdag. Die bleef niet beperkt tot de kinderen van de verenigingsleden. Met de kinderen gingen we naar de Arena en ’s middags naar een wedstrijd op jeugdcomplex De Toekomst. Zo’n dag leverde altijd nieuwe leden op. We hebben meerdere supportersavonden georganiseerd in Brasschaat en Kalmthout, waar altijd een 5-tal spelers naar toe kwamen. En een Sinterklaasfeest in samenwerking met Regio Brabant. Ook organiseerden we activiteiten richting Ajax. Helaas zijn van al die activiteiten alleen de busreizen nog over. De agenda van de spelers is tegenwoordig zo overvol met sociale verplichtingen, dat ze niet meer in de gelegenheid zijn om naar de supportersavonden te komen.”

Die Belg

“Ik krijg ieder jaar wel een verzoek om een busreis naar Ajax te organiseren voor een stadionbezoek. Of voetbaljeugdkampen die een busreis naar Amsterdam willen, dat is meestal tijdens het Paasverlof. Bij activiteiten zoals de Open Dag in Amsterdam, worden de aanspreekpunten gevraagd om mee te helpen bij de organisatie. Omdat de betaling en het regelen van de seizoenskaarten via mij loopt, ga ik vaak naar Amsterdam voor rapportage. Dan loop ik daar nogal eens spelers tegen het lijf. Daarvan zijn er diversen die weten wie ‘die Belg’ is.”

Waardering voor je inzet

“Ik ben vergroeid met het Ajax gebeuren. De waardering die je van Amsterdam krijgt voor je inzet is geweldig. In 2008 werd ik speciaal voor een receptie uitgenodigd, al snapte ik niet echt waarom. Ik moest op het podium komen en werd toegesproken door de voormalige voorzitter van Ajax. Hij bedankte me voor mijn inzet en alles dat ik organiseerde. Daarna gaf hij me een kistje wijn dat ik nog steeds heb.”

Johnny Heitinga

“Bij een Europese wedstrijd kreeg Johnny Heitinga een bal in zijn nierstreek. Hij heeft toen een paar maanden plat moeten liggen. Ik ben hem toen gaan opzoeken met een mandje Belgisch bier. Dat waardeerde hij zo, dat hij, toen hij weer beter was, me aansprak en beloofde naar een supportersfeest te komen. Dat heeft hij ook gedaan, ondanks dat hij niet voorzien was. Dat was zijn sympathieke manier om te tonen hoe hij waardeerde, dat ik hem op was komen zoeken.”

“Ik heb vier kinderen en bij ieder kleinkind heb ik meteen een Ajax shirtje laten maken. Ieder shirtje heeft de unieke kenmerken van dat jaar.”

Van links naar rechts Sander, Lies, Caro, Yana
Van links naar rechts Sander, Lies, Caro, Yana

Foto’s: Maurice Peeters en LW

LW

Hebt u ook zo’n bijzondere hobby waar u graag eens over wilt vertellen? Neem dan contact met ons op via de contactpagina en we nemen u graag een interview af. Het is niet noodzakelijk dat u in Essen of omgeving woont.

Facebook3
Twitter
Follow Me
Tweet